H δανειστική βιβλιοθήκη της μαμάς

Καθώς τακτοποιούσα τα κουτιά με τις εργασίες που έκανα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην προσχολική αγωγή, βρήκα ένα παιδικό βιβλίο που είχα αγοράσει τότε. Αμέσως σκέφτηκα να το δείξω στον γιο μου, ήμουν τόσο συγκινημένη που ως μαμά πλέον, θα το διάβαζα σε εκείνον! Όμως, κάτι με σταμάτησε…Μια ωραία ιδέα 🙂 Έβαλα το παραμύθι στη δική μου βιβλιοθήκη και την ώρα του φαγητού, φανερά ενθουσιασμένη, μίλησα στον Άγγελο για την ανακάλυψή μου.

Του είπα “σήμερα είχα μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Βρήκα ένα υπέροχο παιδικό βιβλίο που είχα αγοράσει πολλά χρόνια πριν, όταν ήμουν φοιτήτρια! Είναι ένα από τα αγαπημένα μου”!

Δεν είπα τίποτε άλλο, περίμενα την αντίδρασή του. Όντως μετά από λίγο με ρώτησε “Μαμά να το δω; Πού είναι;” (Αν δεν μιλούσε, θα του έλεγα “αν θέλεις μπορώ να στο δείξω μετά, είναι στη βιβλιοθήκη μου!”)

“Φυσικά θα μπορούσα να στο δανείσω, χρειάζεται όμως να μου το επιστρέψεις, όπως γίνεται σε μια δανειστική βιβλιοθήκη. Ξέρεις πώς λειτουργεί μια δανειστική βιβλιοθήκη;” τον ρώτησα.

Έπειτα, πήρα μια λευκή σελίδα Α4 και είπα “Να μια κάρτα της δανειστικής μου βιβλιοθήκης. Εδώ, αν θέλεις, γράψε το όνομά σου και έτσι θα μπορείς να δανειστείς όποιο βιβλίο θέλεις από τη βιβλιοθήκη μου”. (Το παιδί γράφει το όνομά του όπως μπορεί ή ζωγραφίζει τον εαυτό του). Στη συνέχεια δημιούργησα στήλες και γραμμές και εξήγησα στον Άγγελο πώς λειτουργεί o πίνακας.

Η κάρτα της δανειστικής βιβλιοθήκης

Ο Άγγελος άρχισε να ξεφυλλίζει το βιβλίο κοιτώντας τις εικόνες. Εγώ πήρα το παιδικό, εβδομαδιαίο ημερολόγιο που είχαμε φτιάξει μαζί και δείχνοντας τις ημέρες της εβδομάδας, είπα: “Σήμερα είναι Δευτέρα. Ας προσχωρήσουμε 3 μέρες… Τρίτη, Τετάρτη Πέμπτη. Την Πέμπτη χρειάζεται να επιστρέψεις το βιβλίο όπως ακριβώς το δανείστηκες. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να φροντίσεις να μην λερωθεί ή σκιστεί. Όσοι προσέχουν τα βιβλία που δανείζονται βάζω στην κάρτα τους την σφραγίδα της βιβλιοθήκης. Αυτό σημαίνει ότι μπορούν να δανειστούν και άλλα βιβλία”. Σημείωσα όσα χρειαζόταν στην κάρτα και έπειτα του είπα με ύφος σοβαρό “Την υπογραφή σας παρακαλώ “.

Αφού του διάβασα το βιβλίο, του έδειξα τα προσωπάκια στην κάρτα. “Πώς σου φάνηκε το βιβλίο; Σου άρεσε; Ζωγράφισε το κατάλληλο προσωπάκι” του είπα. Συζητήσαμε την πλοκή της ιστορίας και τον ενθάρρυνα να μιλήσει για τις δικές του εμπειρίες σύμφωνα με το θέμα του βιβλίου. Παρατηρήσαμε τις εικόνες των ηρώων της ιστορίας και του πρότεινα να αναγνωρίσει τα συναισθήματά τους. Στη συνέχεια τον ρώτησα τί ήταν εκείνο που του άρεσε ή δεν του άρεσε στο βιβλίο και τον παρότρυνα να δώσει ένα διαφορετικό τέλος στην ιστορία.

Όταν ήρθε η μέρα της επιστροφής του βιβλίου σχολίασα “Βλέπω ότι πρόσεξες το βιβλίο που δανείστηκες, είναι ακριβώς όπως το δανείστηκες!” Έπειτα, έβαλα την σφραγίδα της ” βιβλιοθήκης της μαμάς ” και ευχαρίστησα τον Άγγελο για την συνέπεια και την υπευθυνότητά του.

Σε περίπτωση που το βιβλίο πάθαινε κάποιο “ατύχημα”, θα ρωτούσα το παιδί πώς θα μπορούσε να το διορθώσει. Αφού “φρόντιζε” το βιβλίο θα αναγνώριζα την προθυμία να διορθώσει τη “ζημιά” και θα τον ρωτούσα τι θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά την επόμενη φορά που θα δανειζόταν ένα βιβλίο από την βιβλιοθήκη.

Από τότε, βάζω συχνά νέα παιδικά βιβλία στη “δανειστική βιβλιοθήκη της μαμάς”, τα οποία προσελκύουν το ενδιαφέρον του “κοινού μου”! 🙂

Είναι μια ωραία ευκαιρία για ανάγνωση, συζήτηση και ενίσχυση της υπευθυνότητας του παιδιού.

Μάλιστα, η “δανειστική βιβλιοθήκη της μαμάς” έγινε αφορμή να μιλήσω με τον Άγγελο για τη Δημόσια Βιβλιοθήκη της πόλης μας! Δείτε πώς να οργανώσετε μια επίσκεψη στη Δημόσια Βιβλιοθήκη μαζί με το παιδί σας καλλιεργώντας την αγάπη του για τα βιβλία.